Italie.blog.nl, augustus 2009

Zomerstress

De zomercolumn die het NOS-journaal tijdens deze ‘komkommertijd’ verzorgt ging vandaag over de eeuwige zomervakantie van Italiaanse basisscholen. Deze duurt maar liefst drie maanden. Werken beide ouders? Dan geeft deze periode veel stress. Want waar moeten zij de kinderen laten? Bij opa en oma zou je denken, gezien de knellende Italiaanse familiebanden. Maar die tijd is voor veel Italianen voorbij.

Moederen of carrière maken

Het is in Italië lang niet altijd meer vanzelfsprekend dat opa en oma in een aansluitende woning van de ouders wonen, waar je via een tussendoor zo naar binnen wandelt. Italiaanse vrouwen willen tegenwoordig ook niet altijd meer thuisblijven voor de kinderen en dus staan ze voor de keuze: Ga ik fulltime werken of blijf ik thuis? Want parttime een baan vervullen is in Italië nog altijd zeer moeilijk. Daarbij hebben Italiaanse mama’s niet, zoals Nederlandse moeders, zo’n last van schuldgevoel als ze hun kind ergens anders onderbrengen.

Schuldgevoel? No no no!

“Je bent toch geen slaaf van je eigen kind?” zo verklaarde een Italiaanse moeder mij eens. De crèche, de oppas, de au pair, het zijn instrumenten waar gretig gebruik van wordt gemaakt in Italië. Tim Parks bespreekt in zijn boek ‘An Italian Education’ ook il nido, letterlijk ‘nest’. Een door de staat gesubsidieerde crèche waar ouders hun kinderen van 6 maanden tot 3 jaar oud kunnen inschrijven. Van 8.00 uur ’s ochtends tot 16.00 uur ’s avonds, vijf dagen per week, zijn ze dan onder de pannen.

Ook voor de oudere kinderen hebben de Italianen tijdens de zomervakantie een oplossing: Ze gaan gewoon op zomerkamp!

Geschreven voor: Italie.blog.nl, 5 augustus 2009