Stel, je bent als man op vakantie in Oekraïne en tijdens een wandeling over het Onafhankelijkheidsplein te Kiev loop je plotseling een horde halfnaakte vrouwen tegen het lijf. Je bent verheugd. Maar wat betekenen die vreemde tekens op hun spandoeken? Je doet er verstandig aan om geen avances te maken. Dit zijn niets minder dan Dolle Mina’s, alleen dan in een minder verhullende verpakking. In plaats van tuinbroeken zijn het blote borsten die de publieke plekken belegeren, gedragen op slanke, in hotpants en rokjes gestoken benen en overgoten door wapperende lokken. Feminisme op zijn Russisch. Of nee, dat laatste schiet misschien in het verkeerde keelgat.

De leden van de feministische actiegroep Femen strijden in blote borsten voor de rechten van de vrouw, sneeuw of geen sneeuw. Je bent Russin of je bent het niet. Desnoods warmen ze zichzelf even op met een slok wodka. Deze rebellerende fotomodeltypes, voornamelijk bestaande uit jonge studentes, strijden tegen van alles en nog wat: seksuele intimidatie, prostitutie, hongerige armen, de huidige regering, maar ook tegen de dominantie van het Russische Kremlin. Zo bedelden zij bloot om de staatsschuld te helpen afbetalen. Seksistische rollenspellen, die de spot moeten drijven met het ideale vrouwbeeld, zijn ook geen uitzondering. Met hun ontblootte bovenlijf trekken zij meer aandacht voor de goede zaak, is het motto.

Je kunt je afvragen of de bungelende borsten het bloed van de mannen niet teveel naar beneden doet zakken. Want het zijn zij wier denkwijze veranderd moet worden. Oekraïne wordt politiek namelijk gedomineerd door een club conservatieve kerels. Bij het aanschouwen van de Femen-leden wordt het vooroordeel van oostblokslet jammer genoeg wel een beetje bevestigd. Maar ze kunnen het hebben. Je moet er toch niet aan denken dat die tuinbroekpotten uit de jaren ’70 zich zo zouden hebben vertoond. In ieder geval bent u bij dezen gewaarschuwd, heren.