Nederlanders in Turkije, mei 2010

Vakantieliefdes staan nou niet bepaald bekend om hun grote kans van slagen. Gaat het om een zogenaamde ‘badplaats-liefde’, dan volgen de hoofdschuddende reacties al snel. Toch ziet Fatimazohra geen reden om de gecompliceerde relatie met haar veel jongere vriend te beëindigen.

Haar omgeving had er net zo min als zij op gerekend dat Fatimazohra (47) een man zou ontmoeten.
“Ik zat niet te wachten op een relatie,” vertelt de Surinaamse die zich drieëntwintig jaar geleden tot de islam bekeerde. “Toch gebeurde het twee jaar geleden in Alanya, waar ik op vakantie was met mijn twee kinderen.” In het restaurant waar Fatimazohra en haar kinderen waren stond een jonge Turk te breakdancen: de 25-jarige Mustafa uit Adana.
“Hij straalde een en al positiviteit en gekheid uit. Je kon echt ontzettend met hem lachen. Mijn kinderen vonden hem meteen leuk.” Maar na hun ontmoeting volgde al snel het uur van de waarheid.

“Hij vertelde me dat hij vroeger gigolo was geweest,” vertelt Fatimazohra. Een veel voorkomend fenomeen in Turkse badplaatsen: Jonge mannen in hotels die tot taak hebben het de dames naar hun zin te maken, in de ruimste zin van het woord. Waarom vertelde hij dit haar?
Fatimazohra: “Omdat ik met je naar bed wil, zei hij, maar dan op een eerlijke manier en zonder geroddel eromheen.” Ook maakte Mustafa haar duidelijk geen hart te hebben: “Ik hou van niets en niemand.”
Iedereen in Fatimazohra’s omgeving dacht dat deze meneer puur voor de lol zou zijn. Maar na geregeld telefonisch contact en verschillende ontmoetingen kwam zijn menselijke kant naar boven. “Toen mijn neefje bijvoorbeeld jarig was, betaalde hij alle cadeautjes zomaar.”

Twee culturen op een kussen, daar slaapt de schoonfamilie tussen

Inmiddels zijn Fatimazohra en de veel jongere Mustafa alweer twee jaar samen. Na een uitnodiging van de schoonfamilie uit Adana werd de relatie serieuzer.
“Adana is een compleet andere wereld,” vertelt Fatimazohra. “Mijn vriend bleek een heel andere jongen te zijn dan toen ik hem leerde kennen. Hij vertelde dat hij nooit met me naar bed zou kunnen in zijn ouderlijk huis als we niet getrouwd waren.” Dit werd snel opgelost met de nikah, het islamitische huwelijk. Fatimazohra en Mustafa trouwden voor de imam.
“Zijn zus, schoonzus en beste vriend waren erbij. Zijn vader was afwezig, die heb ik pas een jaar later leren kennen. Hij vond dat ik mezelf eerst maar eens moest bewijzen. Toen zijn broer later overkwam uit Duitsland, brak de hel los. Hij vroeg mijn vriend of hij gek geworden was om met een oudere westerse vrouw te trouwen. Zijn moeder was het er wel mee eens.”

Waarom Fatimazohra’s schoonmoeder geen enkel probleem had met het huwelijk werd al snel duidelijk.
Fatimazohra: “Mustafa’s moeder is zeer materialistisch. Als ik kom worden alle boodschappen door mij betaald. Als er iets op is, dan had ik het maar moeten halen. Wil zijn moeder een auto, dan schaft mijn vriend deze aan. Fatimazohra betaalt wel! Hij kan simpelweg geen nee zeggen tegen zijn moeder. Ze bemoeit zich overal mee. Het is een verstikkende familie. Maar toch betaal ik iedere keer….”
Ondanks alles heeft Fatimazohra inmiddels wel begrip gekregen voor haar schoonmoeder:
“Ze is het grote slachtoffer van haar wrede man. Toen hun dochter was weggelopen om met een man te trouwen, verdween hij voor zeven jaar. Het was haar schuld, zij had haar beter moeten opvoeden. Al die tijd moest ze de eindjes aan elkaar knopen. Pas toen hun oudste zoon een geslaagd politieman was, keerde hij terug. Hij geeft haar geen geld en houdt er andere vrouwen op na. Het enige wat hij doet is mooi zijn. Maar mijn vriend is een topzoon hoe hij zich ontfermt over zijn moeder.”

De band tussen Fatimazohra en de opa van haar vriend is daarentegen uitstekend.
“Mijn vriend zegt dat zijn opa stapelgek op mij is,” vertelt Fatimazohra. “Ook zijn familie vraagt mij steeds wat ik met die oude man gedaan heb. Hij gaat helemaal stralen als hij mij ziet. Zijn opa is een warme man en mijn grootste liefde. Ik krijg hem ook weleens aan de telefoon. En ook al versta ik er helemaal niets van, volgens mijn vriend straalt hij helemaal. Voordat hij sterft wil zijn opa de gemeentelijke bruiloft nog meemaken.” Mustafa heeft zijn ouders dan ook gevraagd de gemeentelijke bruiloft te betalen, maar dit viel in verkeerde aarde.
Fatimazohra: “De hel brak los. Hij moest mij vergeten, vonden zijn ouders. Mustafa heeft toen een hele grote ruzie gehad met zijn ouders. Ze weten gewoon niet wat houden van is.”

Relatieperikelen van leermeesters

Al met al zegt Fatimazohra dat zij en haar vriend veel van elkaar te leren. Ze zijn zogezegd elkaars “leermeester”.
Fatimazohra: “Alles is bespreekbaar met hem. Met woede blijft hij niet zitten, hij uit het. Er is geen sprake van touwtrekkerij en hij laat mij altijd uitpraten. Ik heb geleerd niet langer dan tien minuten boos te blijven. Hij laat me genieten van de kleine dingen en geeft me zo’n goed gevoel. Andersom trekt mijn levenswijsheid hem weer aan. Houden van heb ik van jou geleerd, zegt hij, en om seks te hebben uit liefde. Een van de eerste dingen die hij aan mij vroeg was: Mogen mannen van jou huilen? Ik heb gemerkt dat veel Turkse mannen overlopen van de psychische problemen.”

Fatimazohra’s vriend heeft ook last van de beruchte bezitterigheid van Turkse mannen.
“Het boodschappen doen leverde in het begin veel problemen op,” vertelt ze. “Hier zijn we gewend vriendelijk te groeten en een praatje te maken, maar mijn vriend explodeerde zowat toen ik te vriendelijk deed tegen mannelijke slagers. Ik mocht niet met andere mannen praten. Ook mag ik van hem geen broeken dragen. Niet iedereen hoeft alles te zien, vindt hij. Op straat pakt hij mijn hand steeds vast, want iedereen moet weten dat ik zijn vrouw ben. Eerst gingen we nog weleens naar de disco, maar daar is hij mee gestopt. Hij vindt het niet bij mij passen. Nu gaan we naar diner dansants.”

Dochterlief heeft hier weleens iets van gezegd tijdens een gezamenlijke zomervakantie.
Fatimazohra: “In het hotel waar we verbleven, deed mijn vriend de gordijnen dicht. Hij wilde niet dat ik door andere mannen gezien werd. Mijn dochter maakte hier een opmerking over: Jij doet alsof mijn moeder de mooiste vrouw van de wereld is. Hij antwoordde: Ze hoeft voor jou niet de mooiste vrouw van de wereld te zijn, maar ze is mijn vrouw en haar lichaam is alleen voor mijn ogen bestemd. Zijn bezitterigheid is moordend, maar ook lief. Ik krijg het gevoel dat ik heel speciaal ben en we doen alles samen, van uit eten gaan tot samen lingerie uitzoeken.”

Ondanks zijn bezetenheid van haar, deed Fatimazohra eens een onaangename ontdekking. Intieme foto’s op Facebook wezen uit dat haar vriend er stiekem nog een geliefde op na hield.
“Dit meisje uit Noorwegen was ook bij mijn vriend thuis geweest. Ze had allerlei problemen en omdat Mustafa zo goeiig is bleef hij er uit medelijden in hangen. Hij kon niet gewoon zeggen: Ik heb iemand gevonden van wie ik hou. Ik heb haar dus een mail gestuurd en laten weten dat we zijn getrouwd voor de imam. Daarna hield het contact op. Wel had ze nog alle gesprekken tussen hen op internet gezet. Zo kwam ik er ook achter dat hij van plan was naar Irak te gaan. Dat heb ik hem gelukkig uit zijn hoofd weten te praten, als enige die tegen deze missie was.”

De toekomst

Intussen is de relatie tussen Fatimazohra en haar schoonfamilie verbeterd.
“Zijn broer is eindelijk ook van mening veranderd. Hij ziet dat ik niet met Mustafa speel. En zijn ouders namen het zelfs een keer voor mij op, ze zien dat ik goed voor mensen zorg. De keer dat ik typisch Nederlandse dingen als pindakaas en oliebollen introduceerde, viel ook in goede aarde.”
Ook niet onbelangrijk: Fatimazohra’s kinderen zijn stapelgek op haar vriend.
“Mustafa is heel vaderlijk. Hij heeft onze moeder versierd, roepen ze altijd trots.”

Ondanks deze vooruitgang is Fatimazohra niet van plan op korte termijn richting Turkije te vertrekken.
“Zonder kinderen was ik allang naar Turkije vertrokken. Over anderhalf jaar gaat mijn dochter studeren, misschien is dan mijn tijd is gekomen. We hebben al appartementen bekeken en Mustafa wil zelfs nog een kind met me. Hij vindt dat we alles moeten proberen. Het is uitgesloten dat hij ooit naar Nederland komt. Hij heeft nu ook een goede baan bij een overheidsinstelling. Ik krijg weleens de indruk dat hij anti-Europa is.”

Fatimazohra besluit: “Al gaan we misschien uit elkaar, ik heb hem heel veel gegeven en door hem veel plezier gehad. Wat ik met mijn verhaal wil laten zien is dat met een open communicatie jong en oud wel degelijk samen kunnen gaan.”

Geschreven voor: Nederlanders in Turkije, 12 mei 2010